Το Σύνταγμά μας και τα περισσότερα φαντάζομαι, καταγράφουν τρεις βασικές εξουσίες στα δημοκρατικά πολιτεύματα. Τη νομοθετική, την εκτελεστική και την δικαστική. Είναι καιρός να καταγράψουμε και να συνυπολογίσουμε τον τρόπο διαχείρισης και σε μια τέταρτη εξουσία, που εδώ και αρκετά χρόνια διαφεντεύει παριστάνοντας έναν αθώο κλόουν. Είναι η δύναμη της μαζικής ενημέρωσης, δημόσιας ενημέρωσης, ηλεκτρονικής επικοινωνίας ή όπως αλλιώς αποφασίσουμε να τη λέμε. Και για να το κάνουμε αυτό, πρώτα πρέπει να παραδεχτούμε την τεράστια δύναμή της, που φτάνει να υπερφαλλαγγίζει όλες τις άλλες εξουσίες, όταν είναι ανεξέλεγκτη.
…όπως σήμερα, δηλαδή.