Πίσω από την κουρτίνα

Ο τρόπος που μπορεί να επηρεαστεί κάποιος άνθρωπος για να κάνει κάτι το οποίο δεν είχε σκοπό να κάνει, ή που δεν θέλει να κάνει, ή ακόμα χειρότερα, που είναι αρνητικό (βλαβερό) για τον ίδιο, είναι αντικείμενο που έχει απασχολήσει πρώτα απ’ όλα τις στρατιωτικές υπηρεσίες. Όπως γίνεται συνήθως, οι γνώσεις που ανακαλύπτονται μέσα από την πολεμική βιομηχανία, μετά από κάποιο διάστημα περνούν στην καθημερινότητά μας. Έτσι και τα αποτελέσματα από τις μελέτες και τα πειράματα πάνω στην ανθρώπινη ψυχολογία, που χρησιμοποιήθηκαν και αναπτύχθηκαν για στρατιωτικούς λόγους, έγιναν γνωστά σε επιστημονικό επίπεδο ανοιχτά, πλην όμως, λόγω της ευαίσθητης φύσης και της ηθικής διάστασης, δεν μπορούσαν να συζητιούνται ή να γίνονται θέμα δημόσιας συζήτησης. Άλλωστε, ένας αφελής πολίτης, “μη επιστήμονας”, μπορεί να άρχιζε τις ερωτήσεις για τις λεπτομέρειες των πειραμάτων, τα “πειραματόζωα”, τον περιορισμό των μεθόδων για ηθικούς λόγους (και όταν αρχίσουν οι επιστήμονες να συζητούν για ηθική, θα φαινόταν ξεκάθαρα η ανηθικότητα και η απόστασή τους από την ανθρώπινη φύση, την ανθρωπιά, που λέμε).
Δυστυχώς, οι “κακοί” που πάντοτε καραδοκούν να γίνουν “κυρίαρχοι του κόσμου”, Ιζνογκούντ και άλλοι δεν άργησαν να ανακαλύψουν αυτές τις γνώσεις, οι οποίες θα έδιναν άλλη διάσταση (επιστημονική) στον τρόπο να χειραγωγήσουν τις μάζες των ανθρώπων, κάτι το οποίο το έκαναν έως τότε μόνο με το εκάστοτε ταλέντο τους και το διαφθορόχρημα.