Πνευματικά

Οι παλιοί έλεγαν:
“Ή μικρός – μικρός παντρέψου, ή μικρός καλογερέψου”

Εδώ και χρόνια η προϋπόθεση της μοναχικής κλίσης και της άνωθεν κλήσης, μετατράπηκαν σε μια αθρόα παραγωγή σχολών καλού μοναχού…

Λάθη, αμαρτίες, κατά λάθος ή από πάθος κάνουμε και θα κάνουμε εμείς οι σάρκινοι ανθρώποι.

Εκτός, λοιπόν από τούς αναμαρτήτους και τους ασφάλτους, εμείς οι λοιποί έχουμε για βοήθεια την…

Η συγχώρηση δεν είναι μονομερής ενέργεια αλλά διμερής. Οι δυο χρειάζεται να χωρέσουν σε ενα μέρος, ένα ασανσέρ πες για παράδειγμα. Αν ο ένας είναι έτοιμος να συν – χωρέσει με τον άλλον, μπαίνει στο…

Εκ πρώτης παράφωνος ο χαρακτηρισμός σαν κάτι αρνητικό. Στην παράδοσή μας οι γέροντες είναι φάρος και πρότυπο παραδειγματισμού, οδηγός πίστεως. Μολαταύτα, όπως και κάθε τι, όταν φτάνει στην υπερβολή…

Εισαγωγή
Όλα τα συναισθήματα γίνονται εντονότερα τα Χριστούγεννα. Η χαρά γίνεται μεγαλύτερη, η θλίψη μεγαλύτερη, η ανάγκη μεγαλύτερη, ο πόνος μεγαλύτερος, το ψέμα και η υποκρισία επίπονα μεγαλύτερα….

Η βασική και ίσως η μόνη αναγκαία συνθήκη για να συνεχίσεις μια καλόπιστη συζήτηση για “τα υπαρξιακά”, είναι η θέση σου για το αν υπάρχει Θεός και η σχέση σου με Αυτόν, ενώ αν λες πως δεν υπάρχει,…

Σε ένα δωμάτιο σκοτεινό όπου σε μια γωνιά κουλουριάζονται μια παρέα φίλων, φέγγει ξαφνικά από το μοναδικό παράθυρο στην αντίκρυ πλευρά του δωματίου άπλετο φως και φωνές ακούγονται που όμως δεν…

Θέλησε να πει και να δείξει έναν άλλο δρόμο. Κανείς δεν γνώριζε, κανείς δεν τον γνώριζε όπως ήταν. Έπρεπε να τον δουν. Έπρεπε να σηκωθεί όρθιος, ψηλά, να τον δουν όλοι. Ήταν ένας περιθωριακός τύπος. Άλλοι τον κατηγορούσαν για τους τρόπους του. Λίγοι τον θαύμαζαν γιατί τον είχαν γνωρίσει από κοντά και τον παρακολουθούσαν. Μέσα…

Για να “δούμε” τις απαντήσεις χρειάζεται να έχουμε κάποια βασικά “πιστεύω“. Αν πιστεύουμε εξ αρχής ότι ο άνθρωπος είναι δημιούργημα του Θεού, εκεί θα απευθυνθούμε, εκεί θα απευθύνουμε τις ερωτήσεις. Μπορώ, Θεέ μου, Δημιουργέ μου, να καταφέρω κάτι το “λογικά” ακατόρθωτο, χωρίς να πειράξω, να βάλω σε πειρασμό δηλαδή, τους γονείς μου και τους γύρω…

Μετά τα όνειρα έρχονται οι φιλοδοξίες. Αφού ονειρευτεί ο άνθρωπος το μέλλον του, το ποιο θα μπορούσε αυτό να είναι, από όλα αυτά που γνώρισε και “έζησε” με τη φαντασία του, διαλέγει αυτά που θα ήθελε να ζήσει στ’ αλήθεια. Και κάνει σχέδια για το πώς θα τα πετύχει.Θέλω να γίνω γιατρός. Θέλω να βρω…

Αυτά ξεχωρίζουν το ανώτερο πλάσμα της Δημιουργίας, τον άνθρωπο. Αυτά τον χαρακτηρίζουν σαν ξεχωριστή προσωπικότητα μεταξύ των υπολοίπων ομοίων του. Δημιουργεί με τη φαντασία του κόσμους, καταστάσεις, πράγματα από το μηδέν, ή σχεδόν από το μηδέν. Με τα όνειρα, κληρονομιά από το “κατ’ εικόνα”, για ότι τον απασχολεί, τον ανησυχεί, τον εμπνέει, “βλέπει” τη σκέψη…